روماتیسم: راه چاره در تغذیه‌ی مناسب

 افرادی که از روماتیسم، آرتروز، درد مفاصل و غیره رنج می‌برند این واژه‌ها مملو از دردهایی است که باید تحمل کنند.

خوشبختانه مواد غذایی مثل کلم، گوجه‌فرنگی، انواع ماهی‌ها و غیره می‌توانند با التهاب‌ها مقابله کنند و راهی برای تسکین درد بوده و در برخی موارد درمانگر باشند. برای آشنایی بیشتر با این مواد غذایی با ما همراه باشید.

گوجه‌فرنگی: ضد التهاب طبیعی

در سال 2008، محققان ایتالیایی ثابت کردند که گوجه‌فرنگی خواص ضدالتهابی دارد. در واقع از آنجایی که گوجه‌فرنگی دارای لیکوپن، فلاوونوئید و رنگدانه‌های کاروتنوئید است می‌تواند روی روماتیسم تأثیر بگذارد.

روش مصرف: گوجه‌فرنگی را به صورت خام یا پخته در سالاد و غذاهای متنوع میل کنید. توجه داشته باشید که گوجه‌فرنگی پخته لیکوپن بیشتری آزاد می‌کند که به راحتی جذب بدن می‌شود. 

گردو: تسکین دهنده‌ی دردها

متخصصان تغذیه معتقدند که گردو حاوی ترکیبات ضدالتهابی قوی‌ای می‌باشد. این میوه‌ی خشک سرشار از مس است که جلوی روند التهابی را گرفته، میزان آنتی‌اکسیدان‌ها را افزایش می‌دهد و غضروف‌ها را ترمیم می‌کند. از این گذشته امگا 3 های موجود در گردو نیز دارای خواص ضدالتهابی هستند.

روش مصرف: توصیه می‌شود روزانه یک مشت گردو میل کنید. می‌توانید از گردو در تهیه غذاهایی مثل انواع کوکوها نیز استفاده کنید. روغن گردو نیز دارای خواص زیادی است. توجه داشته باشید که این روغن خیلی زود می‌ترشد. برای همین بهتر است آن را به صورت شیشه‌های کوچک خریده و در یخچال نگهداری کنید.

کلم: از آرتروز پیشگیری می‌کند

در سال 2002، یک پژوهش آمریکایی ثابت کرد که گیاهان چلیپایی یعنی خانواده‌ی کلم‌ها (بروکلی، کلم برگ، کلم قرمز و ...) از ابتلا به آرتروز پیشگیری می‌کند. کلم‌ها علاوه بر اینکه سرشار از آنتی اکسیدان‌ها هستند حاوی ترکیبات دیگری به نام گلوکوزینولات هستند که از تخریب سلول‌ها پیشگیری به عمل می‌آورندو....

خشک شدن شبکیه چشم، دردی بی‌درمان

مسعود سهیلیان چشم پزشک در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران گفت: نوعی بیماری شبکیه وجود دارد به اسم بیماری وابسته به سن شبکیه که بیشتر در افراد بالای 60 سال مشاهده می‌شود که اغلب ژنیتکی است که اگر درمان به موقع صورت نگیرد ممکن است به کاهش توان دید یا حتی نابینایی منجر شود.

وی افزود: این بیماری دو نوع تر و خشک دارد و برای نوع خشک آن هنوز درمانی مشخص پیدا نشده است و باعث می‌شود سلو‌ل‌های لکه زرد از روند فعالیت خارج شده و بینایی بیمار را کاهش بدهد.

وی اظهار داشت: در نوع تر این بیماری رگ‌های چشم نمایان و خونریزی ایجاد می‌شود و دید بیمار تا حد زیادی کاهش می‌یابد.

این متخصص بیان کرد: طی 10 سال گذشته تحولات زیادی در زمینه دارویی برای درمان این بیماری صورت گرفته که با استفاده از آن‌ها توانسته‌اند تا حدی دید بیمار را بهبود بخشند و پیشرفت بیماری را به تعویق اندازند.

سهیلیان اشاره کرد: مبتلایان به این بیماری با مصرف داروهایی مانند آنتی اکسیدان مانع از رسیدن این بیماری به مرحله تر می‌شوند زیرا اگر این بیماری به مرحله تر برسد درمان آن مشکل‌تر و بیمار نیازمند تزریق دارو داخل چشم می‌شود.

وی عنوان کرد: بیماری دیابت هم بروی شبکه چشم‌ها تأثیر دارد که درایران حدود 30درصد مردم مبتلا به دیابت هستند.

وی ادامه داد: در صورتی که بیماری دیابت بیش از 5 سال طول بکشد خطر تأثیر آن بروی چشم‌ها بیشتر می‌شود که این بیماری باعث ایجاد تورم، پیدایش عروق جدید، خونریزی و در نهایت جدا شدن شبکیه و از بین رفتن دید می‌شود.

سهیلیان اشاره کرد: بیماری فشار خون و چربی بالا هم بر روی شبکیه چشم نیز تأثیر دارد به طوری که باعث انسداد رگ‌های چشم شده و آنها را دچار مشکل می‌کند.

 وی اظهار داشت: در چند سال گذشته درمان خاصی برای این بیماری نبود ولی امروزه با تزریق دارو در داخل چشم می‌توان آن را درمان کرد.

واکسن آنفلوآنزا بزنید

 

---

آنفلوآنزا شایع ترین بیماری ویروسی فصل سرماست که دستگاه تنفسی را درگیـر می‌کند و به شدت مسری است.

 

 

 

---

 

 

آنفلوآنزا با تب، سرفه، احساس سردی همراه با لرز، کوفتگی و درد در بدن، سردرد و خستگی همراه است. این نشانه‌ها به طور معمول 3 تا 4 روز ادامه دارد و پس از آن ممکن است بیمار برای یک هفته یا بیشتر، سرفه‌های خشک، آبریزش بینی و گلودرد داشته باشد.

افرادی که به آنفلوآنزا مبتلا می‌شوند، فوراً علائم را بروز نمی دهند، بنابراین می‌توانند بیماری را به دیگران منتقل کنند، بدون این‌که بدانند بیمار هستند.

به همین جهت توصیه سازمان بهداشت جهانی آن است که تمامی گروه‌های در معرض خطر پیش از ابتلا به آنفلوآنزا نسبت به واکسیناسیون علیه آن اقدام کنند.

 

علائم آنفلوآنزا را بشناسید

آنفلوآنزا اغلب به طور ناگهانی و همراه با سردرد و درد عضلانی آغاز می‌شود. تب و لرز، درد مفاصل، بی اشتهایی و کسالت از علائم و عوارض این بیماری است.

ویژگی هر دو بیماری سرماخوردگی و آنفلوآنزا این است که اگر افراد مبتلا به آنها، نکات بهداشتی را رعایت کرده و در منزل استراحت کنند و درمان‌های تجویز شده پزشک را انجام دهند، زودتر بهبود می‌یابند و بیماری در بدن آنها نمی ماند

 

آنفلوآنزا یک عفونت حاد ویروسی دستگاه تنفسی است که در صورت سالم و فعال بودن سیستم ایمنی فرد مبتلا، عوارض بیماری بعد از چند روز کم شده و بهبودی کامل حاصل می شود.

 

در افراد مبتلا به بیماریهای مزمن و نقص ایمنی و در موارد همه گیری (اپیدمی)، عوارض آنفلوانزا شدیدتر و مرگ و میر بیشتری به دنبال دارد.

آبریزش از بینی و چشم،‌ اسهال، حالت تهوع و درد در نواحی گلو و شکم از دیگر علائم آنفلوآنزا هستند. موارد خفیف آنفلوانزا بیشتر موارد شبیه سرماخوردگی بروز می کند، ولی این دو بیماری با یکدیگر متفاوت است.

افراد باید با مشاهده این علائم به پزشک متخصص مراجعه کرده و واکسن آنفلوآنزا را دریافت کنند.

ویروس مولد آنفلوآنزا از طریق ترشحات تنفسی (حلق و بینی) در طی سرفه و عطسه انتقال می یابد و این ویروس علاوه بر انسان، پرندگان و حیوانات دیگر را نیز مبتلا می کند.

رعایت بهداشت فردی و عمومی از موارد جلوگیری از انتشار ویروس آنفلوآنزا هستند.‌

شستشوی مرتب دست و صورت با آب و صابون به ویژه پس از برخورد با فرد بیمار، پوشاندن دهان و صورت هنگام سرفه و عطسه، اجتناب از تماس با دیگران هنگام بیماری، استراحت کردن در منزل و نوشیدن مایعات گرم به میزان کافی می تواند از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند.

 

گروه‌های پرخطر واکسن آنفلوآنزا بزنند

با توجه به شروع فصل سرما، به گروه‌های پرخطر توصیه می شود در برابر بیماری آنفلوآنزا واکسینه شوند.

بیماران قلبی و ریوی، مبتلایان به بیماری سرطان، دیابتی‌ها، خانم های باردار، بچه‌های کوچک و افرادی که دارای نارسایی کلیوی هستند، باید واکسن آنفلوآنزا را دریافت کنند.

گروه‌های پرخطر در برابر بیماری آنفلوآنزا در معرض ابتلای بیشتری قرار دارند. بهتر است این افراد حتماً واکسن آنفلوانزا را در ابتدای فصل پاییز تزریق کنند.

آنفلوآنزا ناشی از آلودگی انسان به ویروس آن است و بیماری‌ای که ایجاد می‌کند از سرماخوردگی شدیدتر و مدت آن نیز طولانی‌تر است.

ویژگی هر دو بیماری سرماخوردگی و آنفلوآنزا این است که اگر افراد مبتلا به آنها، نکات بهداشتی را رعایت کرده و در منزل استراحت کنند و درمان‌های تجویز شده پزشک را انجام دهند، زودتر بهبود می‌یابند و بیماری در بدن آنها نمی ماند.

افرادی که حساسیت شدید به تخم مرغ دارند، افرادی که قبلا واکنش و حساسیت شدیدی به واکسن آنفلوآنزا داشته‌اند، نوزادان کمتر از شش ماه و افرادی که بیماری شدید یا معمولی همراه با تب دارند، باید از تزریق این واکسن خودداری کنند

 

چند توصیه مهم درباره واکسن آنفلوآنزا

 

ـ واکسیناسیون اقدام بسیار مهم و با ارزشی است که به وسیله آن با هزینه کم می‌توان از ابتلا به بیماری‌های عفونی جلوگیری کرد. با اجرای برنامه واکسیناسیون همگانی در جهان، شیوع بسیاری از بیماری‌های خطرناک بین شیرخواران، کودکان و بزرگسالان کاهش پیدا کرده است، به طوری که اکنون شیوع بیماری‌های خطیری چون دیفتری، کزاز، سیاه‌سرفه، سرخک و فلج اطفال با واکسیناسیون همگانی با موفقیت کنترل و در بسیاری از کشورها عملا به حداقل میزان خود رسیده است. بنابراین توصیه پزشک در خصوص واکسیناسیون را جدی بگیرید.

 

 

ـ‌ در خصوص تزریق این واکسن باید بگوییم که واکسن آنفلوآنزا حتماً باید در عضله بازو تزریق شود.

 

 

ـ واکسن آنفلوآنزا باید در دمای سرد نگهداری شود و گرما و حرارت ممکن است منجر به کاهش میزان اثر‌گذاری آن شود؛ بنابراین از نگهداری آن در منزل داخل کمد و کابینت خودداری کنید.

 

ـ ویروس آنفلوآنزا انواع مختلفی دارد که دائما تغییر شکل می‌دهند و انواع‌ یا سوش‌های جدیدی را تولید می‌کنند. بنابراین واکسن‌های جدید، هر ساله با استفاده از مطالعات و تحقیقات مراکز علمی که کدام سوش‌های ویروس برای آن سال فعال‌ترین خواهند بود، ساخته می‌شوند. همچنین از استفاده از واکسن‌های سال‌های قبل باید خودداری شود، زیرا واکسن آنفلوآنزا تاریخ‌دار است و بعد از گذشت تاریخش دیگر قابل مصرف نیست.

 

ـ مهم‌ترین گروه‌های در معرض خطر، کودکان شش ماهه تا جوانان 18 ساله، افراد سالخورده و بالای 60 سال، مبتلایان به بیماری‌های مزمن قلبی، ریوی، دیابتی و کلیوی، بیماران دارای نقص سیستم ایمنی، مادران باردار و کارکنان بخش‌های بهداشتی و درمانی هستند، اما در مجموع همه کسانی که خواهان کاهش احتمال ابتلا به این بیماری هستند، می توانند واکسن آنفلوآنزا بزنند.

 

ـ آنفلوآنزا در سیر درمانی نیاز به تجویز آنتی‌بیوتیک ندارد. بر خلاف تصور عموم آنتی‌بیوتیک‌ها در تخفیف علائم و کوتاه کردن دوره این بیماری‌ها هیچ موثر نیستند. فقط اگر آنفلوآنزا سبب ایجاد عفونت میکروبی ثانویه شود، آنتی‌بیوتیک ضد همان میکروب‌ها از سوی پزشک تجویز می‌شود.

 

ـ افرادی که حساسیت شدید به تخم مرغ دارند، افرادی که قبلا واکنش و حساسیت شدیدی به واکسن آنفلوآنزا داشته‌اند، نوزادان کمتر از شش ماه و افرادی که بیماری شدید یا معمولی همراه با تب دارند، باید از تزریق این واکسن خودداری کنند.

کزاز چیست؟

کزاز نوعی بیماری عفونی است که از طریق ورود نوعی باکتری به بدن ایجاد می‌شود. این باکتری در خاک، کودهای حیوانی و فلزات پوسیده بیشتر دیده می‌شود و با ورود آن به بدن، باکتری مزبور رشد و تولید سم خواهد کرد.

علت این بیماری خود باکتری نیست، بلکه سمی است که به محض ورود به بدن ترشح می‌کند.

با آزاد شدن تدریجی سم در بدن انسان، گرفتگی عضلانی دردناک و شدید که علامت عمده بیماری کزاز است، بروز می‌کند. گرفتگی عضلانی با پیشرفت سم در بدن به تدریج گسترش می یابد و با درگیر کردن عضلات تنفسی و انسداد راه تنفس، منجر به مرگ بیمار خواهد شد.

علایم و نشانه ها

- گرفتگی فک ، گردن و دیگر عضلات

- تحریک پذیری

- تب

وقتی که سم به اعصاب می رسد، عضلات صورت و فک دچار گرفتگی های شدید می شوند. به همین علت یکی از مشکلات شایع، قفل شدن فک است. همچنین گرفتگی عضلات گردن، بلع مشکل و تحریک پذیری نیز رخ می دهد. به علاوه عضلات قفسه سینه ، شکم و پشت نیز ممکن است دچار گرفتگی شوند. گرفتگی شدید عضلات تنفسی منجر به تنفس مشکل برای بیمار می گردد.

علائم و نشانه های کزاز چند روز تا چند هفته بعد از صدمه ظاهر می شوند. دوره نهفتگی برای این بیماری 5 روز تا 15هفته می باشد. میانگین دوره نهفتگی 7 روز می باشد.

علت بیماری

نام باکتری عامل بیماری "کلستریدیوم تتانی" است که در خاک، غبار و مدفوع حیوانات یافت می شود.

این باکتری از طریق یک بریدگی یا زخم باز به بدن وارد می‌شود. اغلب این باکتری از طریق زخم سوراخ ‌شده عمیق ناشی از اشیایی تیز مانند چاقو  یا ناخن، فرد را آلوده می‌‌کند. هنگامی که باکتری وارد زخم تازه عمیق می گردد، اسپورهای باکتری یک سم قدرتمند به نام "تتانواسپاسمین" را تولید می نمایند. این سم بر عملکرد سیستم عصبی اثر می کند و باعث گرفتگی عضلانی شدید (شایع ترین علامت تتانی) می شود.

چه کسانی بیشتر در معرض خطرند؟

بیماری کزاز اغلب گروه‌هایی از جامعه که سر و کارشان با خاک و فلزات آلوده است از جمله کشاورزان و آهنگران را تهدید می‌کند.

همچنین نوزادانی که هنگام تولد، بند ناف شان با اشیای آلوده و بدون ضد عفونی کردن بریده می‌شود، امکان ابتلای آن ها به این بیماری وجود دارد.

چه زمانی به درمان نیازمندیم ؟

در زخم‌های سطحی و تمیز، سابقه واکسیناسیون بیمار بررسی می‌شود. اگر از آخرین نوبت تزریق واکسن کمتر از 10 سال سپری شده باشد، هیچ اقدامی انجام نمی‌شود و اگر بیش از 10 سال باشد، واکسن تزریق می‌شود.

در زخم‌های عمیق و کثیف، اگر سابقه واکسیناسیون بیش از پنج سال باشد، واکسن تزریق می‌شود. 

به افرادی هم سابقه واکسیناسیون کزاز ندارند یا از وضعیت واکسیناسیون خود مطمئن نیستید، هر نوع زخمی (چه سطحی و چه عمیق) که داشته باشند، بدون استثنا واکسن زده می‌شود.

غربالگری و تشخیص

پزشک، کزاز را بر اساس معاینه بدنی و نشانه هایی نظیر اسپاسم عضلانی، گرفتگی و درد تشخیص می دهد. تست های آزمایشگاهی عموما در تشخیص کزاز غیر مؤثر هستند.

درمان

درمان شامل مصرف یک ضد سم نظیر TIG می باشد، هر چند که ضد سم تنها می تواند سموم غیر متصل به بافت عصبی را خنثی نماید.

پزشک ممکن است برای مقابله با باکتری کزاز، آنتی بیوتیک خوراکی یا تزریقی تجویز کند.

همچنین تجویز واکسن کزاز، از عفونت آینده با کزاز جلوگیری می نماید. عفونت کزاز نیازمند یک دوره طولانی درمان در یک مرکز بهداشتی می باشد. داروهایی جهت آرام بخشی و فلج عضلانی تجویز می شوند که در این صورت شما نیازمند روش های حمایتی از مجاری هوایی می باشید.

در اکثر موارد، بیماری کزاز شدید بوده و علی رغم درمان منجر به مرگ می گردد. مرگ اغلب در اثر انقباض مجاری هوایی، عفونت های تنفسی و اختلال در سیستم عصبی خودکار رخ می دهد. سیستم عصبی خودکار قسمتی از سیستم عصبی است که کنترل عضلات قلبی، عضلات غیر ارادی و غدد را بر عهده دارد. بیماران بهبود یافته از کزاز گاهی به مشکلات روانی مبتلا می شوند و به مشاوره روانپزشکی نیازمند می گردند.

پیشگیری

شما از طریق ایمنی بر علیه سم می توانید از کزاز پیشگیری نمایید. اکثر موارد کزاز در افراد غیر ایمن و کسانی که واکسن یادآور کزاز را طی 10 سال گذشته دریافت نکرده اند، رخ می دهد.

* تزریق واکسن

واکسن کزاز اغلب به عنوان جزئی از واکسن DPT (دیفتری، کزاز، سیاه سرفه) یا سه گانه به کودکان تزریق می شود. این تزریق فرد را در برابر سه بیماری، دیفتری، سیاه سرفه و کزاز ایمن می کند.

آخرین مدل این واکسن شامل دیفتری، شبه سم کزاز و سیاه سرفه بدون سلول (DtaP) می باشد. DtaP شامل پنج دوز می باشد که به طور معمول در بازو یا ران اطفال تزریق می شود. سنین تزریق واکسن عبارتند از: 2 ماهگی، 4 ماهگی، 6 ماهگی، 15 تا 18 ماهگی، 4 تا 6 سالگی.

بزرگسالان باید به طور مرتب هر 10 سال یک بار، یک دوز واکسن یادآور کزاز را تزریق نمایند. در صورت مسافرت های بین المللی (خارج از کشور) بهتر است یک دوز جدید واکسن کزاز تزریق شود. دوز یادآور واکسن کزاز به طور معمول همراه با دوز یادآور واکسن دیفتری به صورت واکسن نوع بالغین یا (Td ) تزریق می شود.

ابتلا به کزاز منجر به ایجاد ایمنی در برابر بیماری نمی شود. بنابراین توصیه به واکسیناسیون جهت جلوگیری از عود مجدد بیماری کاملا منطقی به نظر می رسد. اگر دوران کودکی واکسن کزاز را دریافت نکرده اید، به پزشک مراجعه کنید و واکسن نوع بالغین یا Td را تزریق نمایید.

* تمیز نگه داشتن زخم

ابتدا زخم را با آب تمیز بشویید. سپس زخم و اطراف آن را با آب و صابون به دقت تمیز نمایید.

* توجه به منشا زخم

زخم های ناشی از سوزن یا دیگر برش های عمقی، گزیدگی حیوانات و به ویژه زخم های کثیف، شما را در گروه پر خطر برای ابتلا به عفونت کزاز قرار می دهند. در این صورت پزشک زخم شما را تمیز می نماید و پس از تجویز آنتی بیوتیک، دوز یادآور واکسن کزاز را به شما تزریق می نماید.

* مصرف آنتی بیوتیک

در مورد هر زخم شدیدی با پزشک مشورت کنید تا مشخص شود آیا به مصرف آنتی بیوتیک نیازی هست یا نه.

بعد از شستن و تمیز کردن زخم، یک لایه از آنتی بیوتیک هایی ( کرم یا پماد) نظیر نئوسپورین یا پلی سپورین را بر روی زخم قرار دهید. این آنتی بیوتیک ها بهبود زخم را تسریع نمی کنند، اما با مهار رشد باکتری ها و ایجاد مصونیت، بدن را در ترمیم زخم یاری می نمایند. برخی اجزای این پمادها باعث ایجاد لکه های پوستی خفیف می شوند. در صورت بروز لکه های پوستی، مصرف پماد را متوقف سازید.

* پانسمان زخم

در معرض هوا بودن زخم به بهبودی آن کمک می نماید، اما پانسمان، زخم را تمیز نگه می دارد و از ایجاد عفونت های مضر جلوگیری می کند. تاول های تخلیه شده باید تا زمان بهبودی پانسمان شوند.

پانسمان باید روزانه و در صورت مرطوب بودن، سریع تر تعویض شود. در صورت حساسیت به برخی از باندها و چسب ها، از گاز استریل و چسب های کاغذی استفاده کنید.

راه های درمان بیماری حصبه

پاسخگوی سئوالات زیر آقای دکتر حمید عمادی کوچک،متخصص بیماری‌های عفونی(عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران) می باشد.

1- راه‌های درمان بیماری حصبه کدام است؟

این بیماری در اکثر موارد با مصرف آنتی‌بیوتیک خوب می ‌شود. آنتی ‌بیوتیک‌ های مصرف شده در سال‌های اخیر معمولا کلرامفنیکل، کوتریموکسازول و آمپی‌سیلین بوده و متأسفانه در سال‌های اخیر گروهی از میکروارگانیسم‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ ها مقاومت پیدا کرده‌اند، ‌طوری که دیگر با تجویز این آنتی‌بیوتیک‌ ها بیمار بهبودی کامل پیدا نمی‌کند، لذا از داروی جدیدی به نام سفتریاکسون و سیپروفلوکسازین و... استفاده می ‌شود.

2- آیا بعد از درمان، این بیماری مجدداً عود می‌کند؟

در این بیماری امکان عود وجود ندارد، ولی بیمارانی که تحت درمان ناقص قرارمی ‌گیرند، احتمال دارد که ناقل بیماری شده و تا مدت‌ها در مدفوع خود، میکروارگانیسم سالمونلایی را دفع کنند.

3- عدم درمان به موقع این بیماری ممکن است چه عواقبی به دنبال داشته باشد؟

معمولاً این بیماران اگر درمان نشوند، بعد از حدود یک ماه خود به خود خوب می ‌شوند. ولی در همه ی افراد این گونه نمی ‌باشد و در مواردی، عدم درمان به موقع ممکن است عواقب جدی و حتی کشنده ای در پی داشته باشد.

در کل هر عارضه‌ای ممکن است به دنبال عدم درمان به موقع بیماری ایجاد شود.

4- در برخورد با این بیماران و درمان آن چه مشکلاتی وجود دارد؟

قبلاً برای درمان حصبه مجبور بودیم بیماران را بستری کنیم و داروی تزریقی به آنها تجویز کنیم. ولی امروزه با درمان‌های جدید، دیگر نیازی به بستری کردن بیمار نمی‌ باشد و می ‌توانیم با داروهای سرپایی و ارزان و دردسترس، او را درمان کنیم. خوشبختانه هم اکنون مشکل خاصی در رابطه با درمان این بیماران وجود ندارد.

5- توصیه شما به این بیمار عزیز چیست؟

ایشان باید تمام مسائل بهداشتی را رعایت کنند و با توجه به این که ممکن است بیماری تا حدود یک ماه خود به خود خوب شود، نیاز به درمان خاصی وجود ندارد. ولی چنانچه تب ادامه یافت یا از علامت‌هایی که گفته شد در بچه ی ایشان مشاهده شد، به پزشک متخصص مراجعه کنند و از درمان فرزند خود توسط پزشک مربوطه مطمئن شوند.

6- توصیه کلی شما در رابطه با این بیماری کدام است؟

با توجه به اینکه این بیماری از راه دهانی- مدفوعی منتشر می ‌شود و فرد را مبتلا می‌ کند، توصیه می‌ شود دست‌ها را قبل از صرف هر غذایی حتما با آب و صابون بشویید و تمام مسایل بهداشتی را رعایت کنید و از مصرف غذاهایی که امکان آلودگی دارند، بپرهیزید. در آخر به توصیه ی سازمان بهداشتی جهانی توجه کنید که عنوان می ‌کند:

- اگر در جایی می ‌خواهید چیزی بخورید، بهتر است آن را بجوشانید و بعد مصرف کنید.

- اگر امکان جوشاندن آن مواد وجود ندارد، بهتر است که آنها را بشویید و مصرف کنید.

- اگر امکان شستن آن مواد وجود ندارد، بهتر است پوست آنها را بکنید و بعد مصرف کنید.

- در نهایت اگر امکان پوست کندن آن مواد وجود ندارد، بهتر است از مصرف آن صرف نظر نمایید.

به عنوان مثال در بهار و تابستان که مردم از توت استفاده می ‌کنند، چون در مصرف این میوه موارد بهداشتی گفته شده رعایت نمی ‌شود، معمولاً به دنبال مصرف توت، اسهال ‌های شدید و ناراحتی‌ های گوارشی پیش ‌می ‌آید.

برگرفته از سایت تبیان

نفخ شکم همیشه بی‌خطر نیست

                      هر فرد در هر دم و بازدم همراه با اکسیژن و دی‌اکسید کربن، گازهای متان، هیدروژن و نیتروژن را از طریق مری وارد دستگاه گوارش خود می‌کند، به طوری که در دستگاه گوارش ما همیشه 200 سی‌سی هوا وجود دارد.

حال اگر مقدار این گازها در روده بیش از این اندازه شود، مشکلی به نام نفخ پیش می آید که با سفت شدن احشاء داخل شکم، درد سر دل و احساس ناخوشایند برآمدگی شکم، قار و قور، آروغ زدن های نفخ در بسیاری موارد با اصلاح رژیم غذایی، داشتن آرامش و تحرک یا مصرف آنتی بیوتیک در صورت وجود عفونت معده یا روده درمان می شود، اما وقتی نفخ به مدت طولانی با بیمار می ماند، می تواند نشانه ای از روده تحریک پذیر باشد.

مکرر، بوی بد دهان و در برخی موارد یبوست همراه است.

البته برای بسیاری از افراد، نفخ فقط پس از خوردن غذاهای نفاخ اتفاق می افتد که با حذف این مواد می توان مشکل آنان را کنترل کرد، اما به گفته دکتر ستار جعفری، متخصص گوارش نفخ مشکلی است که علت آن در برخی موارد ناشناخته است که در چنین مواردی درمان نفخ نیز به سادگی ممکن نخواهد بود.

به بیان دیگر، جدای از آن که شیوه غذا خوردن و رعایت نکردن روش صحیح بلع غذا یعنی آرام خوردن، جویدن کامل هر لقمه و صحبت نکردن هنگام غذا خوردن به آن منجر می شود که هوای بیشتری وارد دستگاه گوارش شود، آدامس جویدن زیاد بین هر وعده غذایی و سیگار کشیدن نیز می تواند حجم گاز های داخل روده را افزایش داده و شخص را مستعد بروز نفخ شکم کند.

با این حال این متخصص گوارش، ریشه یابی علت بروز نفخ را زمانی مشکل می بیند که بروز این مشکل نه به این علت ها، بلکه به علت عفونت های انگلی و میکروبی داخل معده یا به دنبال بیماری های التهابی روده، بیماری های اضطرابی، بیماری های بدخیم، مصرف برخی داروها و نیز انسداد مجاری روده و معده اتفاق افتاده باشد.

در برخی موارد نیز بروز نفخ را باید ناشی از عملکرد باکتری های موجود در روده دانست. در تمام این موارد درمان نفخ ممکن است، اما گاهی نفخ بدون داشتن این دلایل نیز بروز می کند که درمان آن به راحتی ممکن نیست.

فراموش نکنید که بی تحرکی نه تنها باعث یبوست و کم تحرکی روده ها می شود، بلکه می تواند زمینه بروز نفخ را نیز فراهم آورد

غذاهای نفاخ را کمتر مصرف کنید

بر اساس باوری قدیمی، خیساندن طولانی مدت حبوبات که جزو نفاخ ترین دسته مواد غذایی محسوب می شود، می تواند خاصیت نفاخی آنها را کاهش دهد. گرچه دکتر جعفری چندان با این مساله موافق نیست و معتقد است گاهی حتی با خیساندن حبوبات نیز نفخ اتفاق می افتد.

وی معتقد است گرچه بروز حساسیت نسبت به حبوبات و نیز شیر به دلیل کمبود آنزیم لاکتاز در بدن برخی افراد می تواد باعث بروز نفخ شود، اما در برخی افراد روش اشتباه غذا خوردن، مصرف بیش از اندازه شیرینی، تنقلات، آجیل، میوه هایی چون موز، هویج، پیاز، کلم، سیب بدون پوست و سیب زمینی باعث بروز نفخ می شود.

پس بیماران دچار نفخ باید به رژیم غذایی خود دقت کرده و از مصرف غذاهای محرک مانند ادویه ها، نوشابه های گازدار، حبوبات و غذاهای چرب و حجیم اجتناب کنند.

همچنین آرامش داشتن در بهبود بیماری بسیار تاثیر دارد.

فراموش نکنید که بی تحرکی نه تنها باعث یبوست و کم تحرکی روده ها می شود، بلکه می تواند زمینه بروز نفخ را نیز فراهم آورد.

نفخ؛ نشانه بیماری های خطرناک

نفخ در بسیاری موارد با اصلاح رژیم غذایی، داشتن آرامش و تحرک یا مصرف آنتی بیوتیک در صورت وجود عفونت معده یا روده درمان می شود، اما وقتی نفخ به مدت طولانی با بیمار می ماند، می تواند نشانه ای از روده تحریک پذیر باشد.

دکتر جعفری با تاکید بر اینکه اتساع شکم در ناحیه زیر شکم، اطراف ناف و زیر روده ها، احتمال بروز نفخ را بیشتر می کند، توضیح می دهد:

در مبتلایان به سندرم روده تحریک پذیر، عملکرد روده از حالت طبیعی خارج می شود. این روند با اسهال، یبوست و درد شکم همراه است.

پس بررسی امکان وجود این بیماری در کنار ابتلا به نفخ طولانی مدت ضروری است.

از سوی دیگر نفخ می تواند به علت وجود تومورهای بدخیم یا خوش خیم، چسبندگی روده و تنگی دستگاه گوارش نیز اتفاق بیفتد.

وی با تاکید بر این که یکی از دلایل بروز نفخ وجود بیماری دیابت است، می افزاید: احتمال ابتلا به دیابت در کسانی که زیاد نفخ می کند، بیشتر است.

همچنین نفخ مکرر می تواند نشانه ای از بیماری تیروئیدی و یا برخی بیماری های اضطرابی و افسردگی باشد. البته مصرف داروهای ضد افسردگی یا داروهای فشار خون نیز می تواند عوارضی چون نفخ شکم را همراه داشته باشد.

چند توصیه تغذیه ای برای مقابله با نفخ

بنا بر تاکید متخصصان گوارش، خوردن چای پررنگ، نوشابه گازدار و قهوه باعث نفخ می شود؛ البته به طور کلی توصیه می شود افراد مایعات را یک ساعت قبل یا پس از غذا استفاده کنند و هنگام غذا خوردن، چیزی ننوشند.

بر این اساس اگر حین غذا خوردن یا پس از آن دچار عطش می شوید، بهتر است برای رفع عطش خود از ماست و میوه های ترش استفاده کنید.

اگر در ماست خود مقداری نعنای خشک، گل سرخ و سبزی های معطر دیگر بریزید و هنگام غذا خوردن و پس از آن، تشنگی خود را با خوردن آن رفع کنید، این کار باعث رقیق شدن اسید معده می شود و هضم غذا را راحت تر می کند.

مصرف سبزی های معطر با غذا یا پختن آنها با غذا نیز می تواند مانع نفخ معده شود.

استفاده از آویشن روی غذاها از نفخ جلوگیری می کند.

حتی لوبیا و عدس را می توان با کمی گلپر مصرف کرد.

بیماری مشترک میان انسان و دام

سیاه زخم چیست؟

عامل آن باسیل(یک نوع باکتری) بزرگی با توانایی تولید اسپور می باشد كه اسپور نسبت به شرایط سخت محیطی بسیار مقاوم بوده و مدت طولانی در هوا و به ویژه خاك زنده می ماند. این باسیل در حیوانات بیشتر دیده می شود، لذا افرادی كه در تماس بیشتر با حیوانات و فرآورده های حیوانی آلوده قرار دارند، بیشتر گرفتار می شوند.

- راه های انتقال بیماری كدام است؟

تماس با اسپورهای آلوده كننده میكروب از طریق پوستی، مخاطی، تنفسی و یا سیستم گوارشی. انتقال از فرد به فرد بسیار نادر است.

ـ دوره نهفتگی بیماری

حدود 7 روز پس از تماس می باشد. تعداد 8000 تا 50000 میكروارگانیسم برای آلودگی از راه تنفس لازم است.

ـ علائم بیماری كدامند؟

نوع پوستی اغلب به صورت تورم موضعی و یا زخم پوستی بدون درد، سیاه رنگ، نكروز شونده، با به جا ماندن اثر بعد از بهبودی یا eschar می باشد.

سیاه زخم تنفسی ممكن است دارای علائمی شبیه آنفلوآنزا بوده و در موارد پیش رفته به صورت پنومونی هموراژیك تظاهر نماید كه می تواند مرگ زا باشد.

ـ تشخیص بیماری چگونه است؟

كشت خون مثبت به همراه رنگ آمیزی گرم Gram Stain

روش های تشخیصی اختصاصی آزمایشگاهی

ـ روش های پیشگیری كدامند؟

استفاده از واكسیناسیون در افراد در معرض خطر

مصرف آنتی بیوتیك پنی سیلین، داكسی سیكلین و ترجیحاً سیپروفلوكساسین زیر نظر پزشك

واكسن سیاه زخم از سویه Sterne باسیلوس آنتراسیس كه در مقادیر غیركشنده سم تولید می كند و می تواند آنتی بادی محافظ ایجاد نماید، تهیه می گردد.

ایمنی سازی به كمك دو نوبت تزریق زیر جلدی به فواصل دو هفته و سپس سه تزریق در ماه های 6 ، 12 و 18 صورت می گیرد. تزریق بوستر سالیانه نیز توصیه می شود.

تزریق واكسن برای افراد سالم 18 تا 65 سال مجاز می باشد و برای خانم های حامله نباید مورد استفاده قرار گیرد.

ـ درمان کدام است؟

با استفاده از آنتی بیوتیك های پنی سیلین ـ داكسی سیكلین و ترجیحاً سیپروفلوكساسین زیر نظر پزشك می باشد. تا كنون مقاومت قابل ملاحظه ای گزراش نشده است.

شروع سریع درمان كمك كننده است.

سیاه زخم نوع تنفسی بعد از شروع علائم بالینی علی رغم درمان 100 درصد كشنده می باشد.

با بیماری وبا آشنا شوید

وبا ، عفونتی در روده کوچک می‌باشد. این بیماری موجب اسهال خیلی شدید می‌شود.

باکتری ایجادکننده وبا به نام ویبریو کلرا (Vibrio cholerae) خوانده می‌شود. این باکتری، سمی به نام CTX را آزاد می‌کند.

CTX  به دیواره روده متصل می‌شود. این سم باعث افزایش خروج آب و الکترولیت‌ها از روده (اسهال شدید) می‌شود.

کلرا دارای دو زندگی مجزا می‌باشد: یکی در محیط زیست و دیگری در بدن انسان.

افراد با خوردن و نوشیدن غذا یا آب محتوی این باکتری، آلوده و بیمار می‌شوند. این باکتری در میوه‌ها و سبزیجات خام و آب‌ها و غذاهای آلوده، وجود دارد.

زندگی کلرا در محیط زیست

باکتری کلرا در آب‌های ساحلی، جاییکه سخت پوستان کوچکی به نام copepods زندگی می‌کنند، وجود دارد. غذای این سخت پوستان، جلبک‌ها و پلانکتون‌ها می‌باشد.

باکتری وبا با میزبان خود مسافرت می‌کند.

هنگامی که هوا گرم باشد، رشد این باکتری هم زیاد می‌شود.

زندگی کلرا در بدن انسان

وقتی غذا و یا آب، آلوده به این باکتری شوند، زمینه ایده آل برای رشد باکتری کلرا فراهم می‌شود. البته ممکن است فردی باکتری کلرا را بخورد، ولی بیمار نشود و باکتری را از مدفوع خود دفع کند.

بیشتر از یک میلیون باکتر کلرا لازم است تا بیمار شود. بنابراین این باکتری معمولا از طریق فرد به فرد منتقل نخواهد شد.

عوامل خطر وبا

- کلرا در مناطقی که از نظر بهداشتی فقیر می‌باشند، مناطق پرجمعیت، مناطق جنگی و مناطق قحطی زده وجود دارد.

- نوشیدن آب آلوده به این باکتری و یا سفر کردن به مناطقی که وبا وجود دارد.

- کاهش و یا عدم وجود اسید معده: باکتری کلرا در محیط اسیدی زنده نمی‌ماند.

- افرادی که داری گروه خونی O می‌باشند، دو برابر دیگر گروه‌های خونی، در معرض وبا قرار دارند. دلیل این مسئله هنوز مشخص نشده است.

منابع شایع وبا

آب راکد

فراورده های دریایی

میوه ها و سبزیجات خام

غلات مانند: برنج و گندم. اگر در منطقه‌ای که وبا شایع شده، غلات پخته شده را در دمای اتاق قرار دهید، منبع خوبی برای رشد کلرا می‌باشد.

علائم وبا

درد شکمی

خشک شدن دهان و مخاط‌ها

خشک شدن پوست

تشنگی بیش از حد

کاهش اشک

بی حالی

کاهش دفع ادرار

تهوع

سریع از دست دادن آب بدن

اسهال (معمولا کم رنگ و شیر)

سریع شدن ضربان قلب

نقاط نرم در نوزادان

خواب آلودگی غیر عادی یا خستگی

استفراغ (معمولا در همان ساعت مبتلا شدن، رخ می‌دهد)

اسهال آبکی (به طور ناگهانی شروع می‌شود و بوی ماهی دارد)

چشمان گود افتاده

کاهش فشار خون

از دست دادن عناصر مغذی بدن

گرفتگی های عضلانی (در نتیجه از دست دادن سدیم و کلر و پتاسیم)

شوک (در نتیجه کاهش فشار خون و کاهش مقدار اکسیژن)

علائم وبا در کودکان

همانند علائم وبا در بزرگسالان می‌باشد، اما ممکن است علائم دیگری را نیز دارا باشند، از جمله:

سرگیجه شدید

کما

تب

تشنج

آزمایشات لازم

آزمایش خون

آزمایش مدفوع: باکتری وبا در مدفوع به مدت 7 تا 14 روز زنده می‌ماند.

درمان وبا

1- جایگزین کردن مایعات و الکترولیت‌های از دست رفته: بسته به حال شما، ممکن است مایعات را یا از طریق دهان (محلول ORS) و یا از طریق رگ (داخل ورید) به بدن برسانند.

2- آنتی بیوتیک در کوتاه کردن مدت بیماری اثر دارد.

3- مکمل روی: تحقیقات حاکی از آن است که مکمل روی می‌تواند مدت دوره اسهال را کم کند.

پیشگیری از وبا

* اگر افراد، مایعات را به مقدار کافی مصرف کنند، از مرگ جلوگیری خواهد شد.

* تصفیه آب نیز می‌تواند از شیوع این باکتری جلوگیری کند.

* آب های بسته بندی و یا آب‌های جوشیده شده را بنوشید. حتی برای شستن دندان‌هایتان هم از آب‌های تمیز استفاده کنید. مایعات داغ، عاری از این باکتری می‌باشند.

* غذاهای خوب پخته شده را مصرف کنید.

* میوه هایی که پوستشان را می‌شود گرفت، مصرف کنید. از قبیل: پرتقال، موز.

* از مصرف لبنیات غیر پاستوریزه خودداری کنید. برخی از بستنی‌ها را از شیرهای غیر پاستوریزه درست می‌کنند.

عوارض ناشی از وبا

- از دست دادن شدید مایعات و الکترولیت‌های بدن

- کاهش قند خون: قند یکی از منابع مهم انرژی برای بدن می‌باشد. وقتی قند خون کم شود منجر به تشنج و بی هوشی و مرگ می‌شود.

- کاهش پتاسیم خون: کاهش پتاسیم بر عملکرد قلب و اعصاب اثر می‌گذارد و زندگی فرد را در معرض خطر قرار می‌دهد.

- نارسایی کلیه: وقتی کلیه عمل تصفیه کردن را از دست بدهد، مقدار زیادی مایعات و الکترولیت‌ها و مواد زاید در بدن تجمع پیدا می‌کند.

واکسن وبا

دو واکسن خوراکی وجود دارد که ایمنی بدن را بالا می‌برد.

درمان‌های خانگی

- آب لیمو باعث جلوگیری از گسترش باکتری کلرا می‌شود و برای درمان مفید است. می‌توانید آب لیمو را همراه با شکر و یا نمک میل کنید

- مخلوط 30 گرم پیاز و 7 فلفل سیاه، دو تا سه بار در روز به بیمار بدهید. پیاز درمان کننده تشنگی و خستگی می‌باشد.

- یک لیوان آب خیار را با مقدار مساوی آب نارگیل مخلوط کرده و 30 تا 60 میلی لیتر مخلوط حاصله را روزانه مصرف کنید. این مخلوء تعادل اسید و باز را برقرار می‌کند و تشنگی را از بین می‌برد.

- جوز، درمان کننده خوبی برای کم آبی بدن می‌باشد. نصف جوز را در نیم لیتر آب نارگیل قرار دهید. 15 میلی لیتر از مخلوط حاصل برای درمان وبا موثر می‌باشد.

- 4 گرم میخک را در 3 لیتر آب بجوشانید تا نصف آب بخار گردد. مخلوط حاصل را چندین مرتبه به بیمار بدهید. این مخلوط علائم بیماری را کم می‌کند.

- سبوس سفت را پودر کرده و 6 گرم از آن را با نصف لیوان آب مخلوط کنید و به بیمار روزی یک بار این مخلوط را بدهید.

بیماری سالک در اثر نیش پشه(پشه خاکی)

سالک یک بیماری است که توسط نیش پشه نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری رخ می دهد. این پشه بسیار کوچک است.

پشه‌ی مولد سالک

- این پشه بسیار کوچک است. اندازه این پشه حدود یک‌سوم پشه های معمولی و یا حتی کوچک تر از این مقدار می باشند.

- نیش این پشه بدون درد است و ممکن است متوجه نشویم.

- معمولا این پشه از زمان غروب تا طلوع آفتاب، فعال است.

- این پشه در ساعات گرم روز کمتر فعال است، اما اگر مزاحم آن شوید، ممکن است شما را نیش بزند. مثلا وقتی فردی تنه درخت و یا جایی که این پشه ها در حال استراحت هستند را پاک کند، مزاحم استراحت آنها شده و ممکن است این پشه ها او را نیش بزنند.

انواع مختلف سالک

دو نوع مختلف سالک وجود دارد: سالک جلدی (پوستی) و سالک احشایی (سیستمیک).

بعد از چند هفته و یا چند ماه از نیش زدن این پشه، افراد به سالک جلدی مبتلا می شوند.

بعد از ماه ها و یا سال ها از نیش زدن این پشه، افراد به سالک احشایی مبتلا می شوند.

1- سالک جلدی : بر پوست و غشاهای مخاطی اثر دارد .معمولا جای نیش پشه تبدیل به زخم های پوستی می شود. در تعداد کمی از افراد، زخم ها ممکن است به غشاهای مخاطی گسترش یابد.

2- سالک سیستمیک و یا احشایی: این نوع سالک بر تمام بدن اثر دارد. 2 تا 8 ماه پس از آنکه پشه شما را نیش زد، این نوع سالک رخ می دهد. بیشتر این افراد، دارای زخم های پوستی نمی باشند. این نوع منجر به عوارض مرگباری می شود.

راه های ابتلا به سالک

- مهم ترین راه ابتلا از طریق نیش زدن پشه ماده آلوده است. این پشه با مکیدن خون فرد و یا حیوان آلوده، آلوده می شود و آلودگی را پخش می کند.

- برخی از موارد سالک ممکن است از طریق تزریق خون و یا سوزن آلوده پخش شوند.

- انتقال مادرزادی (از طریق زن باردار به جنین) نیز گزارش شده است.

افراد در معرض خطر سالک

- افراد در تمامی سنین اگر در مناطقی که این پشه وجود دارد، زندگی کنند و یا به آن مناطق مسافرت کنند، در معرض خطر می باشند.

- معمولا این پشه ها در مناطق روستایی بیشتر می باشند.

- مسافران و گردشگران طبیعت

- سربازان

- مطالعه کنندگان پرندگان

علائم سالک

علائم سالک جلدی شامل:

- مشکل تنفسی

- زخم های پوستی: در طول زمان، اندازه و ظاهر زخم ها فرق می کند. زخم ها ممکن است شروع به برآمدگی کند و ممکن است لبه ها و مرکز دارای زخم باشد. این زخم ها بدون درد می باشند.

در برخی افراد این زخم ها در نزدیکی گره لنفاوی ایجاد می شوند و در نتیجه باعث ورم غدد لنفاوی می شوند. ممکن است این زخم ها تبدیل به زخمی شود که بسیار آرام بهبود می یابد.

- گرفتگی بینی، آبریزش بینی و خون دماغ شدن

- مشکل در بلعیدن غذا

- زخم دهان، زبان، لثه ها، لب، بینی و داخل بینی

سالک احشایی معمولا به طور ناگهانی در کودکان شروع می شود و دارای علادم زیر است:

- سرفه

- اسهال

- تب

- استفراغ

- معمولا تب در بزرگسالان از دو هفته تا دو ماه طول می کشد و همراه با علائمی مانند خستگی، ضعف و کاهش اشتها می باشد.

- درد شکم

- تب دوره ای ( می آید و می رود) و هفته ها طول می کشد.

- تعریق شبانه

- پوسته پوسته، خاکستری، تیره شدن پوست

- نازک شدن مو

- کاهش وزن

- بزرگی کبد و طحال

- غیرطبیعی بودن آزمایش خون : تعداد کم گلبول های قرمز خون (کم خونی) و تعداد کم پلاکت ها.

راه های تشخیص سالک

بزرگی طحال، کبد و گره های لنفاوی توسط معاینه بدنی بیمار مشاهده می شود.

آزمایشاتی که برای تشخیص این بیماری انجام می شود، به شرح زیر است:

- بیوپسی (نمونه برداری) از طحال و کشت آن

- بیوپسی از توده استخوانی و کشت آن

- استفاده از روش آگلوتیناسیون مستقیم

- تست آنتی بادی غیرمستقیم

- بیوپسی کبد و کشت آن

- بیوپسی گره لنفاوی و کشت آن

- تست پوستی

- بیوپسی پوست و کشت آن

- شماش کامل سلول های خونی

- تست سرولوژیک

- تست آلبومین سرم

- میزان ایمنوگلوبولین سرم

- میزان پروتئین سرم

درمان سالک

هنوز هیچ واکسنی و یا دارویی برای جلوگیری از بیماری سالک وجود ندارد.

اما داروهایی که حاوی ترکیبات آنتیمونی می باشند، یکی از داروهای اصلی برای درمان این بیماری می باشند.

جراحی پلاستیک ممکن است برای اصلاح بدشکلی های صورت ناشی از زخم پوستی (بیماران مبتلا به سالک جلدی) لازم باشد.

در بیماران مبتلا به سالک مقاوم به دارو ممکن است لازم باشد طحال آنها را درآورند.

عوارض سالک

- خونریزی

- عفونت مرگبار در اثر تخریب سیستم ایمنی

- بدشکلی چهره

جلوگیری از سالک

جلوگیری از نیش زدن پشه یکی از مهم ترین راه های جلوگیری از ابتلا به بیماری سالک است.

شما با استفاده از روش های زیر از نیش پشه ها خود را محافظت کنید:

- قرار دادن پشه بند در اطراف رختخواب

- قرار دادن توری در پنجره ها

- استفاده از مواد نابود کننده حشرات

- پوشیدن لباس های محافظ

- اقدامات بهداشتی برای کاهش تعداد پشه ها نیز بسیار مهم است.

گربه ها ناقل یک بیماری بسیار خطرناک هستند...

تریشینوز

هشدار پزشکان بدون مرز درباره همه گیری ابولا

سازمان پزشکان بدون مرز درباره همه گیری بیماری ابولا هشدار داد. بیماری مرگبار ابولا از چند هفته پیش در کشورهای غرب آفریقا همه گیری پیدا کرده است. سازمان پزشکان بدون مرز اعلام کرد، میزان گسترش این بیماری به حدی است که کنترل آن از توان خارج شده است.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر به نقل ازسازمان پزشکان بدون مرز، بر اساس بیانیه سازمان بهداشت جهانی در تاریخ ۳۰ ماه مه، ۲۹۱ مورد مشکوک به ویروس ابولا گزارش شده که از این میان، ۱۹۳ مورد در جمهوری گینه منجر به مرگ شده است.

بیماری ابولا (EVD) یا تب خون ریزی دهنده ابولا (EHF) از طریق ویروس ابولا به انسان منتقل می شود و یک بیماری خطرناک و کشنده است. پس از ابتلا، احتمال مرگ بیمار با این ویروس حدود ۹۰ درصد است. محل وقوع این بیماری، روستاهای دور افتاده مرکز و غرب آفریقا، در نزدیکی جنگل های انبوه مناطق گرمسیری است و تا کنون 337 قربانی گرفته است.

کرونا مشکلی برای حجاج

معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تبریز گفت: برای جلوگیری از ابتلا به ویروس کرونا، سالمندان و افراد مستعد بیماری نباید به دیدار حجاج بروند.

هاری مانعی برای زندگی

هاری نوعی بیماری ویروسی است که ویروس آن از طریق بزاق حیوان هار و محل گازگرفتگی وارد بدن شده و به سمت اعصاب انتهایی در ماهیچه ها می‌رود و شروع به تکثیر می‌نماید. این ویروس در انسان و سایر پستانداران خونگرم قابلیت رشد و تکثیر دارد.

متاسفانه باید گفت در صورت ابتلای فرد به ویروس هاری، مرگ او طی چند روز پس از شروع اولین علایم آن قطعی می باشد.

خوشبختانه امروزه با پیشرفت علم و ساخت واکسن بیماری های مختلف، هاری قابل پیشگیری می باشد.

اگر فردی به ویروس هاری آلوده شد، باید فورا به مراکز درمانی برود و واکسن هاری تزریق کند. در این صورت امکان نجات از مرگ افزایش پیدا می کند.

در اکثر کشورها، انسان ها در اثر گازگرفتگی توسط حیوانات وحشی آلوده به ویروس هاری، به این بیماری مبتلا می شوند و بیشترین حیوانی که در انتقال این ویروس خطرناک، نقش ایفا می کند، سگ می باشد.

اصلی ترین راه انتقال این ویروس، از راه گاز گرفتگی است، اما از طریق راه هایی مانند دستگاه گوارش، مخاط و پوست نیز انتقال پیدا می کند.

پس از بروز علائم هاری، بیماری دیگر درمان‌پذیر نیست و بیمار با وجود مراقبت‌های کامل، طی یک یا دو هفته جان خود را از دست خواهد داد